انواع تراش برلیان

تمام انواع برلیان را از لحاظ شکل ظاهر به غیر از شکل گرد آن را با نام فنسی شیپ (Fancy Shape) می نامند

 

راهنمای انواع تراش برلیان

 

 

۱-تراش گرد

محبوب ترین شکل برش برلیان است که گاهی به تنهایی در حلقه های نامزدی، گوشواره و یا گردنبند استفاده شده و با نام Solitaire (تک نگین) شناخته می شود.

 

تخمین زده می شود که حدود %۷۵ از الماس هایی که فروخته می شوند و %۵۳ از سنگ های وسط حلقه های نامزدی شکل Round (گرد) دارند.

 

سبک برشی که امروزه آن را با نام Round Brilliant می شناسیم در حدود سالهای ۱۷۰۰ میلادی به وجود آمد و در طی سالهای بعد اصلاح شد.

 

زاویه هایی که ما در برش برلیان مدرن می بینیم و به بهتر دیده شدن Fire (دیسپرژن) و Brilliancy (براقی) کمک می کنند، اولین بار در سال ۱۸۶۰ توسط Henry Morse از بوستون پیشنهاد شد اما در سال ۱۹۱۹ توسط Marcel Tolkowsky آخرین تغییرات روی آن صورت گرفت.

 

در سال ۲۰۰۵ استاندارد های یک برش Round Brilliant توسط GIA به همگان معرفی شد.

 

 

۲-تراش پرنس

این شکل معروف ترین شکل از تراش برلیان می باشد.

 

درخشش زیبا و تراش منحصر به فرد آنرا تبدیل به شکلی محبوب برای انگشترها کرده است.

 

این شکل دارای گوشه های نوک تیز به صورت مربع میباشد.

 

وقتی درجه رنگ را انتخاب میکنید توجه داشته باشید که قیمت آن مثلا در درجه J غیر معمول می باشد، رنگ ممکن است به صورت خفیف در گوشه های آن نمایان باشد.

 

بنابراین اگر شما درباره برلیانی که انتخاب کرده اید نگران هستید بهتر است با یک متخصص جواهرات مشورت کنید.

 

شکل پرنس کاملا مربع با گوشه های راست و قائم میباشد.

 

 

۳-تراش آشر

این تراش زیبا تا حدود زیادی شبیه به تراش زمرد میباشد ولی مربع شکل است.

 

این شکل از برلیان دارای تاجی میباشد که با پخ های مستطیلی تراش داده شده همانگونه که در شکل تراش زمرد بود.

 

وقتی که در حال انتخاب درجه رنگ آن می باشید، توجه داشته باشید که قیمت آن مثلا در درجه J غیر معمول می باشد.

 

رنگ ممکن است به صورت خفیف در گوشه های آن نمایان باشد .

 

در سال ۱۹۰۲ به نام مخترع این برش Joseph Asscher نام گزاری شد.

 

این برش بسیار شبیه برش Emerald است با این تفاوت که صفحات آن بزرگ تر است و شکل مربعی دارد.

 

برش Asscher در حدود سال ۲۰۰۲ بعد از اینکه اصلاحاتی روی آن صورت گرفت دوباره به محبوبیت رسید.

 

 

۴-تراش اوال

اولین الماسی که با این شکل در تاریخ شناخته شده است “کوه نور” نام دارد، این الماس در سال ۱۳۰۴ میلادی یافت شد و اکنون در برج لندن نگهداری می شود.

 

یکی از توجه برانگیز ترین الماس هایی که به شکل Oval (بیضی) تراشیده شده یک الماس ۱۸۴ قیراطی است که مربوط به دوران ویکتوریا بوده و در سال ۱۸۸۷ برش خورده است.

 

شکل Oval در سال ۱۹۶۰ مدرنیزه و محبوب شد زیرا باعث به وجود آمدن براقی و دیسپرژن در آن گردید.

 

شکل Oval کمی شبیه به شکل Round است اما بسیار خاص تر.

 

این شکل اگر برای انگشتر استفاده شود طوری به نظر می رسد که انگشت بلند تر و باریک تر است یا میتواند باریک تر یا پهن تر برش بخورد که به سلیقه افراد و شکل Rough بستگی دارد.

 

 

۵-تراش مارکیز

شکل مارکیز میتواند وزن برلیان را بالا ببرد و برلیان خیلی بزرگتر به نظر میاید .

 

درازی این شکل آن را قلمی تر نشان میدهد وقتی درجه رنگ را انتخاب می کنید، توجه داشته باشید که قیمت آن مثلا در درجه J غیر معمول می باشد، رنگ ممکن است به صورت خفیف در گوشه های آن نمایان باشد.

 

شکل قایقیدر سال ۱۷۴۵ به این نام شناخته شد. این نام متعلق به Marquise de Pompadour است که معشوقه لویی شانزدهم بود.

 

Marquise یک شکل بلند و باریک است و اینگونه به نظر می رسد که الماس سایز بزرگ تری دارد.

 

تقارن در این شکل اهمیت بسیاری دارد تا حدی که حتی یک تفاوت کوچک می تواند ظاهری نا هماهنگ به آن بدهد.

 

 

۶-تراش باگت

یک واژه فرانسوی و به معنای میله باریک است.

 

این برش در طول سال های دهه ۹۰ محبوب شد، درست زمانی که جنبش آرت دکو در معماری و هنر مطرح شد که بر مبنای تقارن هندسی بنا شده بود.

 

این برش معمولاً بر روی سنگ هایی با قطر کمتر زده می شود.

 

 

۷-تراش اشکی

آثار اولیه حضور این شکل برش را در سال ۱۴۰۰ میلادی می توان یافت که در سال ۱۷۰۰ میلادی سبک برلیان بر روی آن اعمال شد.

 

شکل Pear دارای دو گوشه منحنی و یک گوشه تیز است که به آن ظاهری جذاب می دهد.

 

اگر از انگشتری که شکل برش سنگ آن Pear است استفاده می کنید دقت داشته باشید که نوک تیز آن باید به سمت نوک انگشت ها باشد تا ظاهری کشیده به دست بدهد.

 

درست همانند برش Marquise رعایت تقارن در این برش اهمیت زیادی دارد.

 

 

۸-تراش قلب

شکل قلب سمبلی از عشق می باشد.

 

اکثر اشکال قلب برلیان نزدیک به گرد هستند و داشتن تاج گرد باعث درخشندگی هرچه بیشتر برلیان میشود .

 

 

۹-تراش کوسن

این برش تقریباً در اواسط دهه ۱۷۰۰ میلادی به وجود آمد و علت اصلی ایجاد آن، بالا بردن وزن سنگ است.

 

این شکل از برش برلیان ترکیبی از یک شکل مربع با گوشه های گرد است.

 

معامله کنندگان عتیقه معمولاً به دنبال نمونه های قدیمی الماس هایی با این برش هستند، زیرا الگوی نوری آنها دلپذیر تر و مشخص تر از نوع مدرن است.

 

 

۱۰-تراش مخدّه (امرالد)

جهت افزایش کیفیت رنگ و شفافیت در زمرد ها به وجود آمد. این برش دارای Table بزرگ مستطیلی روی تاج و حالت پله ای روی خیمه است.

 

گوشه های خارجی مستطیل در این برش مقداری صاف می شوند تا از شکستن سنگ جلوگیری شده و محلی امن برای قرار گیری چنگ ها ایجاد شود.

 

این برش باید بر روی سنگ هایی با کیفیت بالا انجام شود زیرا قابلیت نشان دادن ناخالصی ها در این نوع برش بسیار زیاد است.

 

نمای انواع تراش برلیان روی حلقه ی سولیتر در دست

 

 

 

 

 

 

تاریخچه نام مشهورترین تراش های الماس

 

 

error: !گلدبازار : محتوا غیر قابل کپی هستند